“...การควบคุมตรวจสอบกิจการเหมืองแร่ไม่เป็นไปตามกฎหมาย ระเบียบที่กำหนด ส่งผลให้ผู้ถือ ประทานบัตรอาจมีการทำเหมืองไม่เป็นไปตามเงื่อนไขการอนุญาตแนบท้ายประทานบัตร หรือมีการดำเนินการอื่นใดที่ไม่ถูกต้องตามกฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับการประกอบการเหมืองแร่ รวมทั้งรัฐอาจได้รับชำระค่าภาคหลวงแร่ไม่ครบถ้วนและสูญเสียรายได้จากเงินผลประโยชน์พิเศษ เพื่อประโยชน์แก่รัฐเพื่อตอบแทนการออกประทานบัตร โดยมีสาเหตุสำคัญเกิดจากกระทรวงอุตสาหกรรมขาดการทบทวนปรับปรุงระเบียบและแนวปฏิบัติเกี่ยวกับแร่ที่ได้รับการยกเว้น ตามมาตรา 103 ทวิ พ.ศ. 2531 ให้สอดคล้องกับภารกิจและบุคลากรของหน่วยงานที่รับผิดชอบ ในปัจจุบัน รวมทั้งขาดความชัดเจนในหน้าที่ความรับผิดชอบระหว่างหน่วยงานหลักที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ สอจ. และ สรข. ทั้งเรื่องการตรวจสอบการทำเหมือง และการตรวจสอบรายงานการทำเหมือง (พร.224)...”